Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017


Η νόσος του Parkinson είναι μια εκφυλιστική νόσος του νευρικού συστήματος. Η κύρια βλάβη είναι η καταστροφή κυττάρων του εγκεφάλου που παράγουν μια ουσία που λέγεται ντοπαμίνη. Η έλλειψη ντοπαμίνης ευθύνεται για τα περισσότερα από τα προβλήματα που προκαλεί η νόσος.

Γράφει ο Γεώργιος Α Τάγαρης, Νευρολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, ΓΝΑ "Γ. Γεννηματάς"
Τι ακριβώς προκαλεί την καταστροφή των κυττάρων δεν είναι γνωστό. Σαφής κληρονομικότητα υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών, γύρω στο 5%.  Για την μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών, η αιτία δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με βεβαιότητα. Για τους ασθενείς αυτούς υποθέτουμε ότι ευθύνεται κάποιος συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, υπάρχει δηλαδή μια
Τα ντολμαδάκια με σέσκουλα είναι ιδανικά γι'αυτήν την εποχή, μιας και θα βρείτε άφθονα στις λαϊκές! Είναι ένα είδος παραλλαγής των λαχανοντολμάδων ή αυτών που γίνονται με αμπελόφυλλα, με απλά υλικά και είναι εξαιρετικά νόστιμα!  

ΥΛΙΚΑ (για 40 ντολμαδάκια)
1 μάτσο σέσκουλα
1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα

Μία από τις πιο αποτελεσματικές και δημοφιλείς θεραπείες αντιγήρανσης γίνεται με τη μέθοδο της μεσοθεραπείας. Σε ποιους τομείς είναι χρήσιμη.

Πρόκειται για τεχνική που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία και γρήγορα κέρδισε πρωτεύουσα θέση ως θεραπεία αντιγήρανσης στη Δερματολογία.
Στη Γαλλία αποτελεί ξεχωριστή ιατρική ειδικότητα. Πρόκειται για την έγχυση των μεσοθεραπευτικών υλικών με τη μέθοδο πολλαπλών νυγμών (ενέσεων) με μικροσκοπικές βελόνες

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017


Πρίν από αρκετό καιρό, συγκεκριμένα  στις  26 Nοεμβρίου του 2016, την πρώτη Βlack Friday στην χώρα μας (ημέρα μεγάλων εκπτώσεων, όπως θυμάστε που πέσαμε σαν τις ακρίδες στα μαγαζιά), στο διαδύκτιο και ειδικά στο face book, έγινε χαμός από διαφημιστικές αναρτήσεις  μεγάλων εταιρειών

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017


Η 25η Μαρτίου πλησιάζει και ως είθισται σύμφωνα με την παράδοση, την ημέρα του Ευαγγελισμού απολαμβάνουμε παστό, ξαλμυρισμένο μπακαλιάρο, τυλιγμένο με τραγανό κουρκούτι κι από δίπλα

Η καλύτερη ώρα της νέας μέρας που ξεκινά, είναι για  μένα -πάντα ήταν- το ξημέρωμα. Συνηθίζω να σηκώνομαι πολύ νωρίς, ίσα ίσα την ώρα που σκάει το χάραμα πίσω απ' τις θαμπές ακόμα εικόνες των σπιτιών έξω απ' το παράθυρό
μου. Ετσι, παρακολουθώ τώρα την άνοιξη,  μέρα  με την μέρα, και τα φυντανάκια που έχω στα παρτέρια μου, να ξεφυτρώνουν δειλά δειλά μέσα απ' το χώμα, κι από σπόροι να γίνονται κλαράκια  με μεταξένια λεπτεπίλεπτα φυλλαράκια, να ψηλώνουν σιγά σιγά και σταθερά  και να υψώνουν ένα πρωί δυνατά το ανάστημά τους στον ήλιο... Πανέμορφες εικόνες... Πόσο ίδιες με την δική μας ζωή..

Πόσο μοιάζει ο κύκλος ζωής ενός λουλουδιού,ενός φυτού, με τους δικούς μας κύκλους.. Κι είναι παράξενο, πως ότι στην φύση  γίνεται τόσο απλά, εμείς οι άνθρωποι, παρότι σκεπτόμενα όντα, το κάνουμε δύσκολο τόσο πολύ. Γι αυτήν την αναγέννηση λέω, αυτήν που θα προκύψει αν καταφέρουμε να φύγουμε από ένα θλιβερό παρόν, ή να αφήσουμε επιτέλους πίσω μας ένα παρελθόν που μας πονά. Το να δεχτούμε ότι  μιά περίοδος της ζωής μας τέλειωσε, και  οφείλουμε στον εαυτό μας, να πάμε παρακάτω..
 Να αλλάξουμε πορεία; Να γυρίσουμε σελίδα;  Δεν έχει σημασία πως το λέμε. Αυτό που μετράει είναι να πάρουμε έναν καινούργιο δρόμο αφήνοντας επιτέλους
πίσω στιγμές που πέρασαν και δεν πρόκειται να γυρίσουν ξανά. Οσο φόβο κι αν εμπεριέχει κάτι τέτοιο, ίσως τελικά τώρα την άνοιξη την εποχή της αναγέννησης, είναι η καλύτερη ευκαιρία να το τολμήσουμε.
Ναι, ο φόβος για το καινούργιο εμπεριέχεται πάντα στα πρώτα βήματα που κάνουμε σ' ένα καινούργιο,άγνωστο δρόμο...
Ομως αν δεν τολμήσουμε, δεν θα ζήσουμε ποτέ... 
Ελιάνα με 💗




Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017




Φτιάχνοντας την τούρτα για τα γενέθλεια
του γιόκα μου 💙
Νομίζω ότι είναι από τις ωραιότερες τούρτες που έχω φτιάξει ποτέ, δεδομένου ότι συνδυάζει αφράτη ελαφριά σαντιγύ, την τραγανή υφή των μπεζέδων, το τραγανό παστέλι (που βάζω αντί για αμύγδαλα) και την κολασμένη σως σοκολάτα. Είναι δε τόσο εύκολη, ειδικά αν αγοράσεις έτοιμους τους μπεζέδες (οι οποίοι επίσης δεν είναι δύσκολοι για να τους φτιάξεις) που μπορεί να γίνει σε 15' !
 Κορίτσια δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε! Γίνεται δε, μπόλικη  για να την καταευχαριστηθείτε! 😋 (Δίαιτα;; Αντε καλέ! Από Δευτέρα 😉)
Υλικά 
  • 1 συσκευασία φυτική σαντιγί
  • 1 ζαχαρούχο γάλα
  • 1 κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας
  • 500 ml κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή
  • 150 γραμμ. κουβερτούρα
  • 15 μπεζέδες (θα βρείτε έτοιμες μαρέγκες στα ζαχαροπλαστεία ή μπορείτε να φτιάξετε και μόνοι σας)
  • λιωμένη κουβερτούρα για το σερβίρισμα
    • Για τα αµύγδαλα κροκάν
  • 150 γραμμ. αμυγδαλόψιχα
  • 150 γραμμ. ζάχαρη
    • Εδω να σημειώσω ότι εγώ δεν κάθομαι να φτιάξω αμύγδαλα κροκάν. Αγοράζω δύο παστέλια με αμύγδαλα, τα θρυμματίζω μέσα στο μίγμα  και γίνεται τ έ λ ε ι ο!!
    • Για σπιτικούς µπεζέδες
  • 3 ασπράδια σε θερμοκρασία δωματίου
  • 100 γραμμ. ζάχαρη κρυσταλλική
  • 100 γραμμ. ζάχαρη άχνη
  • χρώμα ζαχαροπλαστικής (προαιρετικά)

Εκτέλεση:
Τοποθετούµε τη φυτική σαντιγί σε µπολ και µε το µίξερ χειρός τη χτυπάµε για 5΄-6΄ δυνατά, µέχρι

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

Δείτε τι φανερώνει το είδος του πόνου που βιώνετε για τη συναισθηματική σας υγεία.
Πολλοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ του σώματος και του μυαλού, καθώς και μεταξύ των συναισθημάτων μας με του πνεύματος. Η δυτική ιατρική αρνείται επίσης αυτή τη θεωρία. Ακόμα κι αν πολλοί άνθρωποι βιώνουν την αντιστοιχία ανάμεσα στην
Salvador Dalli

Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945).

«Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.

Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.

Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…

Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼόσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»



Το λάχανο είναι το φυσικό σαπούνι για τον οργανισμό μας. Αυτή είναι μια από τις πολλές ιδιότητες που έχει, αλλά είναι η πιο σημαντική.
Το λάχανο, αφού περάσει από μια διαδικασία φυσικής ζύμωσης, γίνεται το καλύτερο φυσικό προβιοτικό το οποίο περιέχει όλες εκείνες τις ιδιότητες που χρειάζεται ο οργανισμός για να αποτοξινωθεί. Το θαλασσινό αλάτι και το νερό ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των ωφέλιμων



Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1945 -1980

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε…

Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο
για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..

Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». 

Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.
.
 Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. 

Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. 
Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. 

Τότε δεν υπήρχαν κινητά.

 Σπάζαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» 
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα.

 Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. 

Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.

Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. 
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.

 Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.

Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί…




Έντεκα ιστορικά μυθιστορήματα που διαβάζονται απνευστί υπόσχονται να σας μάθουν όσα θέλετε να ξέρετε για την Ιστορία της ανθρωπότητας.
της Ηρώς Κουνάδη
Έχει ένα πρόβλημα η Ιστορία, που οι περισσότεροι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – φωτεινών μυαλών) το γνωρίζουμε από τότε που πηγαίναμε σχολείο. Είναι βαρετή. Έχει ημερομηνίες, μάχες, νικητές και ηττημένους, στρατούς και νεκρούς, αιτίες, αφορμές, επιχειρήσεις και συνέπειες. Δεν έχει

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017



από Έλενα Μπούλια
Μια εβδομάδα πριν τον γάμο του, ο ιδιοκτήτης της δημοφιλούς ενημερωτικής ιστοσελίδας Quartz (με περισσότερους από 1.700.000 φίλους στο Facebook), ζήτησε από τους αναγνώστες του να απαντήσουν σε μια μεγάλη δημοσκόπηση, με το ερώτημα: Τι κάνει μία σχέση επιτυχημένη;

Προς μεγάλη έκπληξη του Mark Manson, 1.500 άτομα, παντρεμένα ή σε σχέση για περισσότερο από μία δεκαετία, ανταποκρίθηκαν με χαρά. Αυτό που του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, όμως, ήταν ότι άνθρωποι από όλον τον κόσμο, από εντελώς διαφορετικά background, με εντελώς διαφορετικές εμπειρίες μεταξύ τους, έδωσαν επαναλαμβανόμενες απαντήσεις. Κατέληξαν, δηλαδή, σχεδόν όλοι σε λίγο-πολύ 10 κουβέντες, οι οποίες, καθώς φαίνεται, αποτελούν την πεμπτουσία της ευτυχισμένης συμβίωσης. Ποιες είναι αυτές;
Να είστε μαζί για τους σωστούς λόγους
Να μην παντρεύεσαι κάποιον επειδή πιέστηκες από την οικογένειά σου, επειδή φοβήθηκες τη μοναξιά, επειδή δείχνατε ωραίοι μαζί, επειδή ήσουν νέος και αφελής. Να παντρεύεσαι για έναν και μοναδικό λόγο: Επειδή λατρεύεις να είσαι μαζί με τον άλλον. Είναι τόσο απλό.
Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες για τις σχέσεις και τον έρωτα
Σε καμία περίπτωση δεν θα νιώθεις τρελαμένος για τον άλλον κάθε μέρα της υπόλοιπης ζωής σου –αυτό το «για πάντα» έχει καταστρέψει πολλές σχέσεις, οι οποίες ξεκίνησαν με εντελώς μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Γιατί έρχεται μια μέρα που το ζευγάρι παύει να είναι τρελά ερωτευμένο και πιστεύει ότι όλα τελείωσαν μεταξύ τους και πρέπει να χωρίσουν. Δεν είναι έτσι, όμως. Θα υπάρξουν μέρες που δεν θα υπάρχει ίχνος έρωτα και μέρες που δεν θα μπορείς χωρίς τον άλλον και… τελικά το να επιμείνεις, αξίζει τον κόπο. Γιατί θα έρθει η στιγμή που αυτό που θα εκτιμήσει ο ένας στον άλλον είναι ότι παρέμεινε. Και τότε ένα νέο, τεράστιο κύμα αγάπης θα αγκαλιάσει και τους δύο. Η αγάπη είναι ζωντανός οργανισμός που συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται.
Ο σημαντικότερος παράγοντας που κρατά μια σχέση δεν είναι η επικοινωνία, αλλά ο σεβασμός
Δεν είναι ούτε το σεξ, ούτε η εμφάνιση, ούτε οι κοινοί στόχοι, ούτε καν ο έρωτας. Θα υπάρξουν στιγμές που μπορεί να νιώσεις ότι δεν αγαπάς καν τον σύντροφό σου. Η αλήθεια είναι αυτή. Αν χάσεις, όμως, τον σεβασμό σου προς αυτόν… δεν θα τον κερδίσεις ποτέ ξανά πίσω.
Να μιλάτε ανοιχτά για όλα –ακόμα και γι’αυτά που πονάνε
Συνήθως τα δύο μέρη μιας σχέσης μιλούν στους φίλους τους για όσα τους ενοχλούν με τον σύντροφό τους –ή δεν μιλούν καθόλου. Ο μόνος τρόπος για να φτιάξουν τα πράγματα, όμως, είναι με το να μιλούν ο ένας στον άλλον. Γιατί είναι οι μόνοι άνθρωποι που μπορούν να λύσουν όποιο πρόβλημα υπάρχει μεταξύ τους.
Μια υγιής σχέση σημαίνει δύο υγιή άτομα
Είναι στο χέρι του καθενός μας ατομικά να είναι ευτυχισμένος. Δεν είναι υποχρέωση του συντρόφου μας να μας κάνει να νιώθουμε έτσι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει ο ένας να κάνει όμορφα πράγματα για τον άλλον, πράγματα που δίνουν χαρά. Όμως ο καθένας πρέπει να βρει μόνος του τι τον κάνει ευτυχισμένο –μόνο έτσι θα φέρει χαρά μέσα στη σχέση.
Να δίνετε χώρο ο ένας στον άλλον
Βεβαιωθείτε ότι ο καθένας έχει την δική του ζωή, διαφορετικά θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχετε μια ζωή μαζί. Ο καθένας πρέπει να έχει τα δικά του ενδιαφέροντα, τους φίλους του, ένα δικά του υποστηρικτικό δίκτυο, τα δικά του χόμπι. Μπορούν, βέβαια, όλα αυτά να συμπίπτουν κάποιες φορές, αλλά με το να μην κάνετε τα πάντα μαζί θα δημιουργήσετε πολύ περισσότερο ενδιαφέρον στην σχέση σας.
Εσύ και ο σύντροφός σου θα μεγαλώσετε και θα αλλάξετε με τρόπους που δεν έχετε φανταστεί. Αποδεχτείτε το.
Μπορεί να αλλάξουν τα πάντα, τόσο στην εμφάνισή σας, όσο και στις πεποιθήσεις σας –αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα αλλάξει η επιθυμία σας να είστε μαζί. Όπως είπε χαρακτηριστικά ένας βετεράνος στον γάμο «Κάποια μέρα, σε πολλά χρόνια από σήμερα, θα ξυπνήσεις και ο σύντροφός σου θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό άτομο. Φρόντισε να τον ερωτευτείς ξανά από την αρχή.»
Να γίνετε καλοί στους καβγάδες
Οι τσακωμοί είναι αναπόφευκτοι –κάπως πρέπει να εξωτερικεύονται τα δύσκολα συναισθήματα που προκαλούνται από δυσάρεστες καταστάσεις. Τα εμπόδια χτίζουν τον γάμο. Τα περισσότερα διαζύγια δεν συμβαίνουν σε γάμους με πολλούς καβγάδες –το αντίθετο μάλιστα. Τα επιτυχημένα ζευγάρια τσακώνονται συχνά, μερικές φορές και έντονα. Το σημαντικό είναι στους τσακωμούς αυτούς να μην προσβάλλει ο ένας τον άλλον, να μην μεταφέρει τις κατηγορίες ο ένας στον άλλον, να μην κάνει ο ένας τον άλλον να νιώθει κατώτερος, αλλά και να μην αποχωρεί ο ένας από τους δύο από τον καβγά, αδιαφορώντας για το πρόβλημα και για τον άλλον.
Να συγχωρείτε
Όταν έπειτα από έναν καβγά καταλήξετε στο ότι εσείς είχατε δίκιο, «βουλώστε» το. Μη συνεχίσετε την κουβέντα. Ο σύντροφός σας θα ξέρει ότι έχετε δίκιο και θα εκτιμήσει το γεγονός ότι δεν του το «τρίβετε στη μούρη» για να επιβεβαιώσετε την ανωτερότητά σας. Εξάλλου, στον γάμο δεν πρέπει να υπάρχει «νικητής» στους καβγάδες –σκοπός τους είναι να βρεθεί μια λύση σε ένα πρόβλημα που θα ικανοποιεί όλα τα μέρη.
Όλα τα μικρά προστίθενται και γίνονται μεγάλα
Αν δεν αφιερώσετε χρόνο στον σύντροφό σας για να βγείτε οι δυο σας για ένα φαγητό ή για σινεμά, να πάτε μια βόλτα ή για έναν καφέ, και να τα κάνετε όλα αυτά κάπως τακτικά, τότε θα καταλήξετε να ζείτε με ένα συγκάτοικο. Το να παραμένετε δεμένοι στα σκαμπανεβάσματα της ζωής είναι βασικό για το μέλλον σας. Τα παιδιά μια μέρα θα φύγουν από το σπίτι, οι φίλοι θα έχουν τις δικές τους οικογένειες, οι γονείς θα πεθάνουν… τι θα σας απομείνει τότε; Ο άνθρωπος της ζωής σας. Φροντίστε να μην έχει γίνει ένας ξένος.
Το σεξ είναι ΠΟΛΥ σημαντικό
Και ξέρετε πώς καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα σταματούν να πηγαίνουν καλά μεταξύ σας; Όταν αρχίζει να κόβεται το σεξ. Τελεία. Δεν χρειάζεται άλλο «τεστ» για να το καταλάβετε.
Γίνετε πρακτικοί και δημιουργήστε κανόνες μέσα στη σχέση
Δεν υπάρχει μισό-μισό στις δουλειές του σπιτιού, την φροντίδα των παιδιών, των προγραμματισμό των διακοπών, το άδειασμα του πλυντηρίου, τις αγορές δώρων, το μαγείρεμα, το ποιος φέρνει στο σπίτι λεφτά κ.λ.π. Και όσο πιο νωρίς το αποδεχτεί κανείς αυτό, τόσο πιο ευτυχισμένος θα είναι. Συζητήστε από νωρίς με τον σύντροφό σας τι σας αρέσει ή δεν σας αρέσει να κάνετε ως προς τα πρακτικά ζητήματα της οικογένειας και μοιράστε τα έτσι ώστε να είστε και οι δύο ευχαριστημένοι.
Μάθετε να «καβαλάτε τα κύματα»
«Είμαι παντρεμένος εδώ και 44 χρόνια (έχουμε 4 παιδιά και 6 εγγόνια). Πιστεύω ότι το πιο σημαντικό πράγμα που έμαθα όλα αυτά τα χρόνια είναι, ότι η αγάπη που νιώθει ο ένας για τον άλλον διαρκώς αλλάζει. Κάποιες φορές νιώθεις βαθιά αγάπη και εκτίμηση για τον σύντροφό σου, άλλες δεν θέλεις να τον ξέρεις. Κάποιες φορές γελάτε μαζί, άλλες ουρλιάζετε ο ένας στον άλλον. Είναι σαν βόλτα με το τρενάκι του λούνα-παρκ, όλο σκαμπανεβάσματα, αλλά όσο περνάει ο καιρός τα “κάτω” είναι λιγότερα και τα “πάνω” φέρνουν περισσότερη αγάπη και ικανοποίηση. Έτσι, ακόμα κι αν τώρα νιώθεις ότι δεν θα μπορούσες να αγαπήσεις τον σύντροφό σου περισσότερο, αυτό μπορεί να αλλάξει, αν του δώσεις την ευκαιρία. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν πολύ εύκολα. Πρέπει να είσαι ο άνθρωπος που θέλεις να γίνει ο σύντροφός σου. Όταν το καταφέρεις αυτό, θα δεις πόσο θα αλλάξει η ζωή σου.»  (Η απάντηση ενός αναγνώστη του περιοδικού στο ερώτημα «Τι χρειάζεται για να επιτύχει ένας γάμος»).



"- Μαμά, να σε ρωτήσω κάτι..?
- Να με ρωτήσεις ότι θέλεις αγάπη μου.
- Εεμμμ.. δεν ξέρω πως θα το πάρεις, αλλά θέλω να βάλω σκουλαρίκι στη μύτη..
- Τότε να βάλεις κούκλα μου..
- Τι..?! μα σοβαρά..?!
- Ναι, σοβαρά.. γιατί όχι..?

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017



Θέλετε να αδειάσει ένα δωμάτιο σε χρόνο μηδέν από όλες τις γυναίκες που τυχόν βρίσκονται εκεί; Αρκεί ίσως να αναφέρετε απλώς τη λέξη εμμηνόπαυση, στο άκουσμα της οποίας τρομοκρατούνται οι περισσότερες γυναίκες. Γιατί; Επειδή ανησυχούν για όλα εκείνα τα συμπτώματα που είναι συνυφασμένα με την κλιμακτήριο, όπως εξάψεις, εφιδρώσεις, αϋπνίες, εκνευρισμός, ξηρότητα του
Ο σωστός τρόπος για να κόβουμε και να στίβουμε τα εσπεριδοειδή είναι αυτός. Δηλαδή, κατά μήκος του φρούτου και όχι στην μέση. Ετσι παίρνουμε όλο τον χυμό, όσο άγουρο και εάν είναι το φρούτο. Δοκιμάστε το  και θα με θυμηθείτε 😉
Με 💓 Ελιάνα

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017


“Μπορούσα να κάνω τη γιαγιά μου να εκστασιάζεται από ευτυχία μόνο και μόνο επειδή πεινούσα!” – Jean-Paul Sartre, Γάλλος φιλόσοφος
Η σχέση των παππούδων με τα εγγόνια τους, είναι αναμφισβήτητα μοναδική! Ο ρόλος που είχαν η γιαγιά και ο παππούς στην οικογένεια ήταν πάντοτε σημαντικός, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες που όλο και περισσότεροι γονείς στηρίζονται στη βοήθειά τους για τη φροντίδα των παιδιών τους, ο

Αν σας ενοχλεί το διπλοσάγονο, ίσως να υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε, χωρίς να χρειαστεί κάποια παρεμβατική πλαστική επέμβαση…
λοι γνωρίζουμε για το διπλοσάγονο. Συμβαίνει όταν περιττό λίπος συσσωρεύεται κάτω από το
Βρείτε τι έχετε με ένα κλικ εδώ: http://www.iatronet.gr/symptom-checker/
Ομως θυμηθείτε: Αυτό το εργαλείο δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές. Προορίζεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν είναι υποκατάστατο για την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Ποτέ μην αγνοήσετε επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές βασιζόμενοι σε κάτι που έχετε διαβάσει στο iatronet.gr. Αν έχετε έκτακτη ιατρική ανάγκη καλέστε αμέσως το γιατρό σας ή καλέστε το 166.  




Τι θα έλεγε η συγκλονιστική γηραιότερη δασκάλα γιόγκα στον κόσμο στον νεότερο εαυτό της;
Η Tao Porchon-Lynch είναι πλέον 98 ετών. Τι τρώει, τι της δίνει τόση ζωή και το κυριότερο, τι θα έλεγε στον νεότερο εαυτό της αν τον συναντούσε σήμερα; Ποιο είναι το μυστικό μίας τόσο μακριάς

Ευχαριστώ από καρδιάς όλες εσάς που καθημερινά γνωρίζω στο face book, για την φιλία σας!
Είμαι στην διάθεσή σας και στο elianapapadaki@gmail.com με θέμα: "Για το μπλόγκ μας"
Να είστε καλά και να πορευόμαστε παρέα για πολύ - πολύ καιρό!
Ελιάνα με 💗

Τρίτη 14 Μαρτίου 2017


 Μπορεί να ανήκεις στους ανθρώπους που δεν τους αρέσει και τόσο το πώς δείχνει το σώμα τους. Για αρχή χαλάρωσε. Δεν είσαι η μόνη! Όπως και να δείχνει το σώμα σου και όσο και αν απέχει από την ιδανική εικόνα που θα ήθελες να έχει, υπάρχουν τρόποι για να αυξήσεις

Σάββατο 11 Μαρτίου 2017


Νοικοκυρές, φοιτήτριες, εργαζόμενες μητέρες και συνταξιούχες μεταμορφώνονται στα χέρια του Κονσταντίν Μπογκομολόφ σε πραγματικές

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017


Αν έχετε διαγνωστεί με υπέρταση, ποιες είναι οι καλύτερες τροφές που θα σας βοηθήσουν να ρυθμίζετε καλύτερα την αρτηριακή σας πίεση;

ια τους ασθενείς που πάσχουν από υπέρταση, ή ανεβασμένη αρτηριακή πίεση, η σωστή και προσεκτική διατροφή παίζει τεράστιο ρόλο. Οι τροφές που καταναλώνουμε επηρεάζουν άμεσα την πίεσή μας και μπορούν να την μειώσουν με φυσικό τρόπο—και, όχι, αυτό δεν σημαίνει ότι θα τρώμε

Μία από τις -δυσμενείς- επιπτώσεις του φετεινού πολύ βαρύ χειμώνα, ήταν σίγουρα η πανωλεθρία που έπαθαν τα φυτά μας. Οπου και να κοιττάξω, βλέπω μπαλκόνια γεμάτα μαραμένες πρασινάδες και παρτέρια ορφανά...
Τα περισσότερα από αυτά, δυστυχώς πρέπει να τα αποχαιρετίσουμε. Εγώ προσωπικά έβγαλα μία μαύρη σακκούλα φυτά που αν ήταν ζωντανά, θα χρειαζόντουσταν ..φορτηγάκι

"Μεγάλωσα πια. Δεν χάνω χρόνο δίνοντας εκατοντάδες δεύτερες ευκαιρίες σε ανθρώπους.
Ξέρω πλέον καλά πως όποιος αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, σπάνια θα τη χρειαστεί.
Μεγάλωσα και δεν έχω υπομονή να μαντεύω όσα δε μου λες. Βαρέθηκα να μαντεύω. Θέλω

να τα ακούσω και θέλω να τα δω.
Μεγάλωσα και θέλω δίπλα μου μόνο ανθρώπους αληθινούς. Ανθρώπους που λένε αυτό που σκέφτονται και που σκέφτονται στ’ αλήθεια αυτό που λένε. Θέλω δίπλα μου μόνο
ανθρώπους καθαρούς και διάφανους.
Η μοναξιά δε με φοβίζει, όπως με φόβιζε παλιότερα. Περνάω καλά με τον εαυτό μου και έχω πλέον συνειδητοποιήσει πως είμαι καλύτερα μόνη μου παρά με κακή παρέα.
Τους ανθρώπους πλέον δεν τους ξεχωρίζω από τα λόγια και τις υποσχέσεις- τους ξεχωρίζω από τα μάτια. Και εμπιστεύομαι επιτέλους την κρίση μου. Γιατί η πρώτη μου εντύπωση είναι συνήθως η σωστή. Πάντα ήταν. Τα μάτια δε λένε ψέματα. Αυτά εμπιστεύομαι.
Δε μου παίρνει πια ένα χρόνο ολόκληρο για να καταλάβω τι είναι και τι δεν είναι ένας άνθρωπος. Έμαθα να βλέπω, βλέπεις- όχι απλώς να κοιτάζω. Έμαθα να παρατηρώ και να μη χαραμίζω τον καιρό μου. Μου δόθηκε το δώρο του χρόνου.
Μεγάλωσα και ξέρω πλέον καλά πως ο άνθρωπος που κουτσομπολεύει τους πάντες σε εμένα, πίσω από την πλάτη μου θα κουτσομπολεύει και εμένα. Ο άνθρωπος που ζηλεύει και θέλει το κακό του άλλου -ακόμα και αν μου δείχνει πως είναι φίλος μου- θα ζηλεύει και θα θέλει και το κακό το δικό μου. Καταλαβαίνω πολύ περισσότερα πράγματα για έναν άνθρωπο από τον τρόπο που μιλάει εκείνος για τους άλλους παρά από τον τρόπο που μιλάνε οι άλλοι για εκείνον. Δεν ακούω τι λένε οι άλλοι.
Ξέρω πλέον καλά πως ο άνθρωπος που πρόδωσε και συνεχίζει να προδίδει, θα προδώσει κάποια στιγμή και εμένα. Και αυτούς τους ανθρώπους τους έκανα πέρα. Και νιώθω πιο καθαρή και πιο ελαφριά από ποτέ.
Μεγάλωσα και θέλω δίπλα μου μόνο ανθρώπους που δε συμβιβάζονται με το άσχημο και το άδικο, που ονειρεύονται έναν κόσμο καλύτερο. Θέλω δίπλα μου μόνο ανθρώπους όμορφους. Από μέσα. Ανθρώπους που σκέφτονται και που μπορούμε να μιλήσουμε. Και ανθρώπους που μιλάμε χωρίς πολλά πολλά λόγια. Ανθρώπους που μπορώ να κάθομαι δίπλα τους σιωπηλή και να μην νιώθουμε την ανάγκη να γεμίσουμε τη σιωπή. Αλλά, όταν τη γεμίζουμε, μιλάμε στ’ αλήθεια.
Μεγάλωσα πια για τα «έλα μωρέ, δεν πειράζει». Πειράζει και παραπειράζει. Το είπαμε τόσες φορές αυτό το «δεν πειράζει» που πείραξε όλο μας το είναι. Και συνηθίσαμε να δεχόμαστε πράγματα που μας τρώνε από μέσα. Αλλά η ζωή είναι μικρή για να τη ζεις με καταστάσεις που πειράζουν και να παραμένεις σιωπηλός. Μεγάλωσα και σέβομαι πλέον πολύ τον εαυτό μου για να παραμένω σιωπηλή.
Δεν αντέχω πια τις ανούσιες σχέσεις, τις περιττές συζητήσεις και τις επιβεβλημένες επικοινωνίες. Δεν αντέχω να ακούω κούφια «σ’ αγαπώ», να βλέπω ψεύτικα χαμόγελα και να πιστεύω τα «δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα» που τα παρασέρνει ο χρόνος και τα παίρνει ο διάολος. Δεν αντέχω κούφιους ανθρώπους, νεκρούς από μέσα και βρώμικους που προσπαθούν με βρωμίσουν και εμένα. Δε βλέπω πια ανθρώπους που δε θέλω να δω, δε δουλεύω για ανθρώπους που δε σέβομαι και δεν πιστεύω στο κρυμμένο καλό των ανθρώπων που μου δείχνουν πάντα την κακή τους πλευρά. Θέλω μόνο τα ουσιαστικά. Και, κάπως έτσι, είμαι επιτέλους ελεύθερη.
Μεγάλωσα και έμαθα να αγαπώ σαν να υπάρχει αύριο. Γιατί το «σαν να μην υπάρχει αύριο» είναι το μόνο εύκολο.
Στον έρωτα, ο Άλλος δεν είναι ούτε το απωθημένο μου ούτε το δεδομένο μου. Βρίσκω τη μέση λύση. Και σέβομαι την παρουσία και τη σταθερότητα. Αυτό που πολύς κόσμος βαριέται είναι αυτό που εμένα με ιντριγκάρει. Αν με κάνεις να νιώσω ασφάλεια, θα σου δώσω την περιπέτεια που χρειάζεσαι.
Έμαθα να αγαπώ τα αμοιβαία. Και να αγαπώ ανθρώπους που με αγαπούν. Και να σέβομαι ανθρώπους που με σέβονται. Ψάχνω όσους με ψάχνουν.
Μεγάλωσα και δε χρησιμοποιώ ποτέ υποκατάστατα. Σοκολάτας, ζάχαρης, ανθρώπων, σχέσεων.
Μεγάλωσα και λέω «Όλα ή τίποτα». Το «τίποτα» τίποτα δεν μπορεί να μου κάνει. Το «λίγο», όμως, με σκοτώνει.
Δεν έχω ανάγκη να με συμπαθούν όλοι ούτε να με θεωρούν όλοι όμορφη. Δεν έχω ανάγκη να κάνω πράγματα που δε θέλω για να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο με τη συμπεριφορά μου. Δεν έχω ανάγκη να είμαι σε όλους συμπαθής. Δε θέλω να είμαι σε όλους συμπαθής. Με νοιάζει να μπορώ να σέβομαι εγώ τον εαυτό μου. Με νοιάζουν οι άνθρωποι που τους νοιάζω και εγώ. Αυτούς νοιάζομαι. Σε αυτούς θα δώσω τα πάντα.
Δεν στεναχωριέμαι πια στα γενέθλια, γιατί μεγάλωσα ακόμα ένα χρόνο και δεν πρόλαβα να κάνω όσα θα ήθελα. Στα γενέθλια χαίρομαι γιατί είναι ευλογία το να μεγαλώνεις. Συγκεκριμένα, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί.
Μεγάλωσα και συνειδητοποίησα πως το δύσκολο δεν είναι να ξεχάσω το παρελθόν αλλά αυτό που είχα φανταστεί ως μέλλον. Και αυτό ακριβώς προσπαθώ να ξεχάσω. Και να φτιάξω ένα καινούριο. Ένα μέλλον που να μου ταιριάζει με όνειρα ολόδικά μου και όχι δανεικά, με όνειρα σημερινά και όχι ενός παλιού μου εαυτού. Μεγάλωσα και άλλαξα. Και άλλαξαν και τα όνειρά μου. Και σταμάτησα να μαζεύω παλιά μου όνειρα σαν ρακοσυλλέκτης.
Έχω μόνο τα καινούρια μου όνειρα και τα αγαπώ και τα προσέχω και τα φροντίζω κάθε μέρα.
Συνειδητοποίησα πως πολλές φορές δεν μπορώ να αλλάξω τις καταστάσεις, όσο κι αν προσπαθώ. Τότε είναι που μπορώ να αλλάξω τον εαυτό μου. Και να γίνω μια καλύτερη εκδοχή του. Και αυτό ακριβώς προσπαθώ κάθε φορά. Συνειδητοποίησα πως δεν μπορώ να κάνω πάντα αυτό που θέλω. Έχω, όμως, επιλογή. Και έτσι, δεν κάνω ποτέ αυτό που δε θέλω.
Μεγάλωσα και είμαι επιτέλους ελεύθερη."

Κείμενο: Λουκία Μητσάκου


Μην κουραστείς ποτέ να ζεις ξανά και ξανά και ξανά...

Μοιάζουμε με πουλιά ταξιδιάρικα, όλοι οι άνθρωποι, ακόμη κι κείνοι που ξεβολεύονται δυσκολότερα. Μοιάζουμε με περβόλια. Με ανθισμένους μπαξέδες. Θέλουμε νερό, ήλιο και
καθαρό αέρα για να θεριέψουμε και να τραβήξουμε τον ανήφορο.

Εκεί, γύρω στα 45, στον πυρήνα μιας χορτάτης ζωής, που εύχομαι να σου σφαλίσει τα μάτια
μονάχα σαν πατήσεις τα  90, οφείλεις καλέ μου άνθρωπε, για να το κατορθώσεις και να ελπίζεις στο ακατόρθωτο να έχεις γευτεί τα ακόλουθα:

Να ζήσεις έναν έρωτα όλο τρέλα. Να σπάσεις φρένα, να λυγίσεις σίδερα, να φας καρφιά. Από κείνους τους κινηματογραφικούς έρωτες που λιγώνεσαι να χαζεύεις.

Και για μια φορά έστω, στη μάταιη αυτή ζωή σου, να νιώσεις πώς είναι να σου μπήγουν δυο μάτια καρφιά στην ψυχή και στο μυαλό, να σφιχτεί το στομάχι, να λαθέψει το μυαλό, να κουμαντάρει η καρδιά σα γενικός δερβέναγας.

Εκεί γύρω, μέχρι  τα 45 να' χεις κάνει δύο τεράστια μεθύσια. Ένα της χαράς κι ένα από σεκλέτι και βαρύ καημό. Να καταλάβεις τη γλύκα του απόλυτου ξοδέματος και εξευτελισμού.

" Να γίνεις λάσπη και χώμα" και μέσα στον απόλυτο χαμό να γευτείς την ασημαντότητα των στιγμών, το μεγαλείο του ανθρώπου, τον πόνο για μιαν αγάπη που έχασες ή για μια νίκη που κέρδισες.

Να συρθείς στα πατώματα, να αγαπήσεις τη νύχτα και τους κατοίκους της και να μονιάσεις μαζί τους ξοδεύοντας μια μικρή περιουσία σε πιοτό για να σε μνημονεύουν.

Εκεί γύρω, μέχρι τα 45, στο κέντρο μιας απρόβλεπτης ζωής, να έχεις βρεθεί μια φορά σε ένα επαρχιώτικο πανηγύρι, από κείνα τα αναστενάρικα με τα κλαρίνα και τους ζουρνάδες και την τσίκνα στο ρουθούνι.

Με τη σκόνη να σε ζώνει σαν το φίδι, το χαλβά Φαρσάλων να σου ανακατεύει τα σωθικά, το γύρο του θανάτου, τις κάλτσες, τα βρακιά και τις παντόφλες στα σύρματα. Αυτοσχέδια σκηνικά, γκροτέσκο φιγούρες, μιας ζωής καρικατούρας που δεν της πρέπει να την φέρνεις βαρέως σε καμία περίπτωση.

Εκεί γύρω, μέχρι τα 45, να την έχεις κάνει κοπάνα από όλους κι όλα και για μερικές απειροελάχιστες στιγμές να έχεις καταφέρει να κατεβάσεις διακόπτες και να χαθείς από προσώπου γης. Να διαλέξεις το μέρος και να εξαφανιστείς για μια ολόκληρη μέρα.

Να κλείσεις τηλέφωνα, υπολογιστές κι ατζέντες και να σωπάσεις. Να αποκοιμηθείς ολομόναχος, να σκορπίσει το μυαλό, να βυθιστείς στο απόλυτο τίποτα.

Εκεί γύρω μέχρι τα 45, να έχεις ξύσει την κούτρα και αναπολώντας τα παιδικά σου χρόνια, να έχεις κουτρουβαλήσει έστω για μια ακόμη φορά στους δρόμους, στις αμμουδιές, στο χορτάρι, στην πλατεία του χωριού, σε μια πλαγιά, σε ένα μεγάλο σαλόνι, σε μια λουλουδιασμένη αυλή, όπου τέλος πάντων μπορέσεις.

Να λαχανιάσεις από το τρέξιμο, να γρατζουνίσεις τα γόνατα, να σκίσεις τα ρούχα από το παιχνίδι.

Να έχεις ταξιδέψει τουλάχιστον σε έναν ονειρεμένο προορισμό και να μην πάψεις να ελπίζεις για τον παραδεισένιο. Κι όταν σε στριμώχνουν τα τετραγωνικά, εκείνες τις μέρες τις ανάποδες και τις θλιμμένες, να αναπολείς εκείνα τα μερόνυχτα που είχες δραπετεύσει.

Εκεί γύρω, μέχρι τα 45, να έχεις συγχωρέσει  έναν εχθρό και να έχεις σταθεί σε  ένα φίλο, δίχως να σου το ζητήσουν.

Απαραίτητα να έχεις βρεθεί σε ένα γερό συμπόσιο, από κείνα της παλιάς κοπής και να 'χεις χορέψει ξέφρενα, δίχως καμιά ντροπή.

Να έχεις κάνει την πιο απρόβλεπτη πράξη σε έναν άγνωστο στο δρόμο και  για μια στιγμή να ήσουν η αιτία  για να νιώσει το κέντρο του κόσμου. Να το έχεις κάνει, όταν δεν θα το περιμένει και να τον έχεις εκπλήξει με τον πιο ευχάριστα περίεργο τρόπο.

Να έχεις ζήσει τρεις συνεχόμενες μαραθώνιες βραδιές με τις αγαπημένες σου κινηματογραφικές ταινίες και την καλύτερη παρέα.

Να έχεις ξοδέψει τα ραντεβού ενός μήνα, σε μια συναυλία προδιαγραφών τουλάχιστον Γούντστοκ, με τα μαλλιά ανέσπα και τα μυαλά στα κάγκελα.

Να έχεις αγαπήσει τρεις ποιητές και να έχεις ταυτιστεί με τους ήρωες από τρία μυθιστορήματα. Να είναι δικοί σου. Σαν δεύτερη οικογένεια.

Να έχεις ανακαλύψει δύο από τα πολλά κρυφά ταλέντα που σίγουρα θα έχεις και να τα έχεις βγάλει στο φως. Ζωγράφισε, τραγούδησε, μάθε κιθάρα, τρομπέτα, κλακέτες, φλαμένκο, καβάλησε κανένα άλογο, πήδα από γέφυρες, ανέβα σε αερόστατο, παίξε θέατρο, κλώτσα μπάλες, τρέξε στα γήπεδα, μάθε να πιλοτάρεις αεροπλάνο, βγάλε άδεια δύτη. Κολύμπα στα βαθιά.

Κυρίως όμως εξέπληξε τον εαυτό σου. Κάνε λάθη κι ας μη μάθεις ποτέ από αυτά. Κάνε φίλους καρδιάς, εκείνους που χαμογελάνε πολύ, τους θετικούς μιας ζωής που είναι έτσι κι αλλιώς βουτηγμένη στην άρνηση. Να μην ντρέπεσαι για το παιδί που αφήνεις ακόμη να σου ψιθυρίζει στα αυτιά, να σου  μπερδεύει τα μαλλιά.

Συμφιλιώσου με τα ζόρια σου- ναι μπορεί να μην κάνεις ποτέ περιουσίες, πιθανόν και γάμο, μπορεί και παιδιά, να αποκτήσεις φαλάκρα, κοιλιά, ρυτίδες, πρεσβυωπία-  κανάκεψε όμως τα κατορθώματά σου και καμάρωσε σαν τον Ηρακλή, μα πάνω από όλα να μην κουραστείς να ζεις ξανά και ξανά και ξανά...


Γράφει η Αθηνά Τερζή


Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

Να την δοκιμάσετε οπωσδήποτε, αξίζει !!!








Υλικά 
  • 1/2 κούπας γάλα εβαπορέ
  •  1 κούπας ηλιέλαιο
  •  1/2 κ.γ. ζάχαρη
  •  1/2 κ.γ. αλάτι 
  • 1 κ.γ. μουστάρδα 
  • 1 κ.γ. λεμονοχυμό
  •  1 κ.γ. ξύδι

Εκτέλεση 
Βάζουμε όλα τα υλικά στο μούλτι, χτυπάμε σε υψηλή ταχύτητα με λίγο από το λάδι (1/3)* για 1 λεπτό Προσθέτουμε πάλι λίγο από το λάδι και συνεχίζουμε να χτυπάμε Θα παρατηρήσετε, ότι το μείγμα, από υγρό αρχίζει σιγά-σιγά να πήζει καθώς το λάδι πλέον ενσωματώνεται σ’ αυτό και δημιουργείται η μαγιονέζα. Τέλος προσθέτουμε το υπόλοιπο λάδι και χτυπάμε για άλλο 1 λεπτό (*Το λάδι το προσθέτουμε σταδιακά, σε 3 δόσεις).
Πηγή: http://idiva.gr





Στην υπέροχη ηλικία μας, πολλές από εμάς βιώνουν το Θείο δώρο των εγγονιών. Εγώ προσωπικά, έγινα μάνα σχετικά μεγάλη (37) οπότε θεωρώ, ότι μάλλον θα αργήσω να γίνω γιαγιά. Για σας τις τυχερές όμως που έχετε εγγονάκια, ανεβάζω σήμερα ένα εκπληκτικό άρθρο που βρήκα και που μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο εσάς αλλά με την γνώση που θα αποκτήσετε (γιατί ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα και θα το καταλάβετε διαβάζοντάς το),  να το  μεταφέρετε (ή να στείλετε να το διαβάσουν)  στα παιδιά σας που είναι γονείς.
(Τα βιβλία της  συγγραφέως Ιζαμπέλ Φιλιοζά (Filliozat Isabelle), που ένα μικρό βιντεάκι της

                 Γράφει ο: Δημήτρης Μπερτζελέτος
                Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc

Είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε καταλαβαίνουμε τα χρόνια να περνάνε πιο γρήγορα..
Τα ζητήματα που προκύπτουν είναι πολυσύνθετα σε σχέση με τα δεδομένα του τρόπου
ζωής που κυριαρχεί, τον οποίο πολλές φορές δεν μπορούν να παρακολουθήσουν άνθρωποι τρίτης ηλικίας. Όμως, σήμερα η αύξηση του μέσου όρου ζωής, οφείλει να απασχολεί τους σχεδιαστές υγείας και πολιτικής. Είναι επίκαιρο το ζήτημα της οικονομικής κρίσης και τ
προβλημάτων στην ποιότητα ζωής, στην ποιότητα της παροχής υγείας σε ανθρώπους κυρίως τρίτη ηλικίας. Είναι επίκαιρο σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η γήρανση του πληθυσμού είναι δεδομένη, άρα είναι και επιτακτική ανάγκη να προσμετρηθεί αυτό στο σχεδιασμό της αγοράς εργασίας, στο σχεδιασμό των ασφαλιστικών ταμείων κλπ κλπ..

Συνήθως, οι ηλικιωμένοι δεν μπορούν να προσαρμοστούν με τις σύγχρονες δομές της κοινωνίας και πέφτουν θύματα της κατάθλιψης, κάτι που επιτείνεται αν έχουν χάσει τον/τη σύντροφό τους. Ατονούν προοδευτικά τα ποικίλα ενδιαφέροντα τους και πολύ συχνά αδιαφορούν για τον εαυτό τους και την διατροφή τους. Εξάλλου με την πάροδο του χρόνου, μία σειρά από αλλαγές επέρχονται στο ανθρώπινο σώμα, στη λειτουργία των οργάνων του και στη φυσική επίδοση του. Οι βιολογικές αυτές αλλαγές είναι αναπόφευκτες, αλλά υπάρχει διαφορά στο ρυθμό φθοράς από οργανισμό σε οργανισμό.

Οι παράγοντες από τα τους οποίους εξαρτάται ο ρυθμός φθοράς του οργανισμού είναι:
1. Κληρονομικότητα
2. Τρόπος ζωής του ατόμου
3. Σωματική δραστηριότατα
4. Οι ασθένειες που πέρασε το άτομο κατά την διάρκεια της ζωής του
5. Η διατροφή του

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω τροποποιήσιμα είναι η σωματική δραστηριότητα και η διατροφή. Οπότε φαντάζει ιδιαίτερα σπουδαίο να ασχοληθείτε με αυτά τα δύο ζητήματα μαζί, εδραιώνοντας έναν τρόπο ζωής.. πολλοί από εσάς μπορεί ήδη να το έχετε καταφέρει, άλλωστε ελεύθερος χρόνος υπάρχει!
Δικαίωμα στη ζωή!!

ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!! Τι κι αν αυξάνονται τα χρόνια; Η ηλικία μας είναι μέσα στη ψυχή μας. Είσαι όσο χρονών νοιώθεις. Το δικαίωμα στη ζωή ισχύει και για σας.
Σκεφτείτε μήπως υπάρχει κάποιο παλιό σας χόμπι που θα θέλατε να συνεχίσετε ή κάτι άλλο που ποτέ ως τώρα δεν είχατε το χρόνο να ασχοληθείτε. Ασχοληθείτε με τον κήπο, κανονίστε ταξίδια με groups, κάντε περιπάτους, παίξτε με τα εγγόνια σας.

Η άσκηση βοηθά να διατηρούνται γερά τα κόκαλά σας και να προστατεύετε την υγειά σας απολαμβάνοντας παράλληλα τον καθαρό αέρα.

Κι αν ακόμη δεν μπορείτε να ασκηθείτε, συνδυάστε τα ψώνια σας με ένα περίπατο. Αν δυσκολεύεστε να βγείτε μόνοι σας βγείτε με ένα φίλο ή ένα γείτονα.

Καλό φαγητό – Καλή υγεία
Η καλή και σωστή διατροφή μπορεί να παρατείνει τη ζωή, αλλά κυρίως να βελτιώσει την ποιότητά της. Φυσικά όσο νωρίτερα την ακολουθήσει κανείς, τόσο καλύτερα. Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά.
Στην κακή διατροφή των ηλικιωμένων οφείλονται η παχυσαρκία και ο υποσιτισμός (μειωμένο βάρος) Η ανίχνευση του υποσιτισμού είναι δύσκολη και το ίδιο ισχύει και για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Μία σωστή διατροφή που θα αποτελείται από: Γάλα – τυρί – γιαούρτι- δημητριακά -κρέας – ψάρι – αυγά – όσπρια- Λάδι- λίπη- φρούτα και λαχανικά, βοηθά στην υγιή κατάσταση του σώματος.

Συμβουλές προς…μεγαλύτερους
Για καλή υγεία και μακροζωία προσπαθήστε κάθε μέρα η δίαιτά σας να περιέχει τουλάχιστον 6 ποτήρια υγρά, ώστε να μην αφυδατωθείτε.
Η αποφυγή λιπαρών, τηγανητών, καρυκευμάτων, ξηρών καρπών, βοηθά στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Η ποικιλία τροφίμων και τα μικρά- πολλά γεύματα βοηθούν και στα άτομα που έχει μειωθεί ή όρεξή τους. Εάν έχετε τέτοιο πρόβλημα προσπαθήστε συχνά να τρώτε μαζί με φίλους. Η ευχάριστη παρέα θα σας κάνει καλό . Τα πλούσια σε γάλα γεύματα, οι ξηροί καρποί, οι μαρμελάδες, το φυστικοβούτυρο, τα παγωτά, τα γλυκά βοηθούν στην αύξηση βάρους, μα πρέπει παράλληλα να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή λόγω του λίπους.
Γενικές Αρχές προς τήρηση
Τρωτε αργά και μασάτε καλά
Προσέξτε τις βαριές σάλτσες
Προτιμάτε μαλακές τροφές
Πίνετε αρκετό νερό
Τρώτε ποικιλία τροφίμων

Τηρώντας τις παραπάνω αρχές, κάνετε ένα σημαντικό βήμα για το σώμα σας αλλά και για την υγεία σας. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι το καλό και ισορροπημένο φαγητό σας προφυλάσσει από τις ασθένειες.

Όταν το πρόβλημα είναι οικονομικό.
Δυστυχώς οι περισσότεροι ηλικιωμένοι, δεν έχουν άλλες αποδοχές, παρά μόνο στην σύνταξή τους. Προσπαθώντας να έχουν χρήματα για κάτι απρόβλεπτο, συχνά δεν διαθέτουν αρκετά χρήματα στη διατροφή τους. Καιρός να μάθουμε πως η οικονομία είναι εφικτή, ακολουθώντας μία σωστή διατροφή.

Πως μπορείτε να το πετύχετε;
• Τρώτε αρκετά λαχανικά και λαδερά φαγητά με πατάτες, όσπρια, φασολάκια κτλ.
• Τα λαχανικά αν ζείτε στην εξοχή μπορείτε να τα καλλιεργείτε
• Τα αυγά και τα ψάρια περιέχουν βιταμίνη D και είναι καλές πηγές πρωτεΐνης. Αν τα ψάρι δεν τα αντέχει το πορτοφόλι σας προτιμήστε τα κατεψυγμένα, είναι ασφαλή
• Το κρέας είναι υψηλής χρηματικής και θρεπτικής αξίας αλλά τα συστατικά του μπορούν να βρεθούν και σε άλλα φαγητά πιο φθηνά, όπως η σόγια και τα προϊόντα της.


Κάντε συνδυασμούς, πχ
-λαχανικά +όσπρια
-λαχανικά +δημητριακά/αμυλώδη


Κοιτώντας το μέλλον….
Η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών αλλά και του τρόπου ζωής σας πρέπει να είναι μία πρόκληση για σας. Πρέπει να είναι πρόκληση, γιατί σας ξαναδίνει το δικαίωμά σας στη ζωή, μα πάνω από όλα προσθέτει «ζωή στα χρόνια σας»!!



Μυτηλήνη-Χώρα

  ...Ξύπνησα σήμερα με την πιο όμορφη εικόνα... Του νησιού μου του αγαπημένου, της πατρίδας που  μπορεί να μην με γέννησε, όμως γέννησε την μάνα μου κι απ' όταν την γνώρισα πρώτη φορά στα 16 μου την έκλεισα και την κράτησα στην ψυχή μου για πάντα. Δεν είναι τόπος γλυκός σαν κι αυτήν! 

Eίμαι και  μισή Κρητικιά, απ' την πλευρά του πατέρα  μου ( κι επίσης τυχαίνει να έχω γεννηθεί στην Βραζιλία...Αντε να βγείς νορμάλ άνθρωπος μετά 😁..) 

Κι αγαπώ πολύ πολύ και την Κρήτη,ξυπνάει μέσα μου άλλα συναισθήματα, μια ελευθερία περίεργη, ακατανόητη, ο τόπος της με κάνει να θέλω να φορτώσω τα μπαγάζια μου σε μια μηχανή  και ασταμάτητα να γυρνάω και να ψάχνω κάθε της γωνιά.. Να μυρίζω τον αγέρα της, να ανεβαίνω στα βουνά της, να κατεβαίνω στις θάλασσές της και να μπαίνω μέσα σε κάθε της κρυμμένη ομορφιά, να την κάνω ένα με το πετσί μου, να την κάνω κτήμα μου και να την διεκδικώ απ ' όποιον τολμήσει να μου την αρπάξει.. Μου γεννάει συναισθήματα πρωτόγνωρα, και άγρια πολλές φορές, με ξεσηκώνει..

Μπάλος-Κρήτη

Ομως η Μυτηλήνη είναι κάτι ολότελα διαφορετικό. Είναι η πατρίδα που πάντα εκεί θα 'θελα να γυρνάω και να χώνομαι μέσα στην ζεστή της αγκαλιά..Είναι ένα λιμάνι, που θέλω να ονειρεύομαι ότι  ίσως και κάποτε να αράξω για πάντα... Είναι σαν το τζάκι τις γλυκές νύχτες του χειμώνα, που σε περιμένει  να σε τυλίξει με την γλυκειά του θαλπωρή και να σε ξεκουράσει.. Είναι σαν τους αγαπημένους  που προστρέχεις να σε αγκαλιάσουν όταν όλα πάνε στραβά κι έχεις ανάγκη από ένα φάρο στο σκοτάδι..

Ολα αυτά είναι για μένα η αγαπημένη Μυτηλήνη. Ενας τόπος, σαν σπίτι  μου..Ενας τόπος μοναδικός, που αν δεν έχει τύχει να τον γνωρίσεις, χάνεις. Και το λέω και το εννοώ. Είναι πανέμορφη, φιλόξενη, μοναδική. 

Και πρέπει να ευχαριστήσω την εξαδέλφη μου την Ελενα, που είναι κι αυτή Μυτηληνιά μα ζει στην Αμερική και σήμερα μας ξεσήκωσε όλους με το υπέροχο βίντεο για τον τόπο μας, που ανέβασε στο fb. 
Kαλύτερο ξύπνημα δεν  μπορούσα να φανταστώ! 
Δείτε το βίντεο- αφιέρωμα στην Λέσβο, που ακολουθεί. Αξίζει!!

                                                                 (Thank's cousin Elena! 💗)

( Ξέχασα να πω δυό λόγια για την Βραζιλία. Την αγαπώ, γιατί εκεί γεννήθηκα. Αλλά την θυμάμαι αχνά και αν δεν πάω ξανά ποτέ, την κρατάω στην καρδιά μου  μαζί με τις μνήμες της, πάντα.. Ομως, δεν την λαχταρησα και ποτέ.. )

Ελιάνα με 💓

On Pinterest!

On Instagram!